මහින්ද ගේ ආර්ථික විශේෂඥයන්ට ද රුපියල අවප්‍රමාණය පාලනය කළ නොහැකි වී තිබේ. රනිල් ගේ ආණ්ඩුව රුපියල පාලනයට අසමත් බවට තර්ක ඉදිරිපත් කළ දේශපාලනඥයෝ නිහඬ වී ඇත.

ආර්ථිකයේ ප්‍රාතිහාර්ය නැත. මැජික් විසඳූම් නැති බව සඳහන් කළ යුතුය. දේශපාලනඥයෝ විනිමය අවප්‍රමාණය ගැන නගන ඝෝෂාව තුළ ජනතාව ගැන කැක්කුමක් නැත. එය බලය අල්ලා ගන්නට තනන ඉනිමගේ එක වාරුවක් පමණකි.

විනිමය අනුපාතය වෙනස්වීම තුළ වාසි හා අවාසි දෙකම තිබේ.

ඉලක්කම් දෙස ඇඟිල්ල දිග්කර පෙන්වන දේශපාලනඥයෝ දකින්නේ තලියේ කිඹුලන්ය. ආර්ථික විශේෂඥයන් කතා නොකරන්නේ ඇයි? ජනතාවගේ හඬට ඉඩක් තිබේද? ව්‍යවසායකයන් හෝ අපනයනකරුවන් නිහඬ මන්ද?

ඇමරිකානු ඩොලරයට සාපේක්ෂව රුපියලේ අගය අවප්‍රමාණය වන විට සමාජයේ එක පැත්තකට අන්ධකාරය උදාවෙයි. අනෙක් පැත්තට ආලෝකය නැගෙන බව දේශපලනඥයෝ සඟවති. අනෙක් වැදගත් කාරණයක් තිබේ. ඉල්ලුම හා සැපයුම විනිමය අනුපාතයේ සැලකිය යුතු සාධකයකි. ඩොලර් ඉල්ලන තරමට දෙන්නට වත්කමක් නැති අවස්ථාවක මිල ඉහළ නගී. ඉල්ලුම අඩු කළහොත් අවප්‍රමාණය පාලනය කළ හැකිය. ශ්‍රී ලංකාවේ පොදු ජනතාව සිය විනිමය අවශ්‍යතා වෙනුවෙන් ඩොලර් ඉල්ලන අවස්ථාවේ නීති පනවා පාලනය කිරීම යුක්ති සහගත නැත. ඉල්ලුම තෘප්ත කරන්නට පියවර ගැනීම හැර දේශපාලන පොරපිටියේ නායක ඉත්තන් මාරු කිරීමෙන් රුපියල ශක්තිමත් නොවේ.

රනිල් අගමැති ධුරයෙන් ඉවත් කරන ගැසට් නිවේදනය නිකුත් කළ ඉකුත් ඔක්තෝම්බර් 26 වැනි දා ඇමරිකානු ඩොලරයක සාමාන්‍ය මිල රු. 172.82 ක් විය. නොවැම්බර් 29 වැනි දා එනම් මාසයකුත් දින තුනකට පසු එය රු. 180.04 ක සාමාන්‍ය අගයකය. මහින්ද ආණ්ඩුවට ප්‍රාතිහාර්ය කළ හැකි නම් රුපියල ශක්තිමත් අගයකට පත් වනු සිකුරුය.

මෙරට ජනගහනයෙන් ලක්ෂ විස්සකට වැඩි පිරිසක් විදේශගතව සිටී. ආණ්ඩුවට අනුව එම පිරිස රටවිරුවන්ය. එතෙර වැඩ කර රටට විනිමය එවයි. 2016 මාර්තු අග ඇමරිකානු ඩොලරයක මිල රු.146.00 කි. අවුරුදු දෙකහමාරකට පසු රු.180.04 කි. ඇමරිකානු ඩොලර් 1000 ක් තමන්ගේ ගෙදරට එවන රට විරුවෙකුට එදාට වඩා රුපියල් 34,500 කට වැඩි මුදලක් අතිරේකව ලැබේ. රුපියල බාල්දුවීම වැඩකරන ජනතාවට ප්‍රශ්නයක් ද?

අපනයනකරුවන්ට එය ඉතා වාසිදායකය. තේ හෝ ඇගළුම් අපනයනය කරන ව්‍යාපාරිකයෙකු ඩොලර් අවප්‍රමාණයවන තෙක් බලා සිටී. තේ කිලෝවක් විකුණා ලැබුණ එක ඩොලරයකට එදා ලැබුණ මිල හෝ අද ලැබෙන මිල සසඳන්න. අපනයන ක්‍රියාවලියෙහි නිරත කිසිවෙකු රුපියල වැටෙනවා යැයි විලාප දෙන්නේ නැත.

සංචාරක කර්මාන්තයට එයට වඩා වෙනස් ආකාරයට බලපා තිබේ. රටට එන විදේශිකයෙකු ගුවන් තොටුපොලේ දී විනිමය මාරු කරන අවස්ථාවේ දී අතට ලැබෙන රුපියල් ගණන වැඩිය. එයින් රට තුළ කරන වියදම පහසුවෙයි. විදේශ ආයෝජකයන්ට ද එය අනෙක් පැත්තකින් ලාබ අත්වන දෙයකි. ඇමරිකානු ඩොලර් මිලියන තුන් හාර සියයක ආයෝජනයක් වෙනුවෙන් රටට ගෙනෙන ධනය මාරු කළ විට ව්‍යාපෘතියට ඇස්තමේන්තු කළ මුදලට වඩා අඩුවෙන් දේශීය ආයෝජන පිරිවැය කළමණාකරනය කරගත හැක.

අනෙක් පැත්තක් ද තිබේ. රටට ගෙන්වන ඉන්ධන වල මිල ඉහළ නගී. මෙරට ආනයන වියදමෙන් 25% ක් පහක් ඛනිජ තෙල් බව ප්‍රකාශ වෙයි. කර්මාන්ත හා ව්‍යාපාර වලට ගෙන්වන අමුද්‍රව්‍ය, යන්ත්‍ර සූත්‍ර හා මෙවලම් වෙනුවෙන් මිල වැඩිවෙයි. යාන වාහන ආනයනය සඳහා අතිරේක බරක් පැටවෙයි. සෑහෙන සිසු සිදුවියන් පිරිසක් විදේශතව අධ්‍යාපනය ලබයි. ඔවුන්ගේ දෙමාපියන්ට විදේශ මුදලින් ගෙවන වියදම තරමක් බරට දැනේ.
රුපියලේ අගය පිරිහීම මත විදේශ ණය බර වැඩිවන කතාව අසත්‍යයකි. එය රුපියල් වලින් ගණන් බැලීමෙන් පමණකි. රටවල් වලින් හෝ ජාත්‍යන්තර සංවිධාන වලින් ලබා ගත් ණය හා ඒවායේ පොලිය ගෙවන්නේ විදේශ විනිමය වලින්ය. විනිමය උපයාගෙන ඒවා ගෙවීම සිදුවෙයි. කිසිම රටක් හෝ අඩුම තරමින් ජාත්‍යන්තර මූල්‍ය අරමුදල හෝ ශ්‍රී ලංකා ආණ්ඩුවෙන් ණය වාරිකය වෙනුවෙන් රුපියල් නෝට්ටු භාරගන්නේ නැත.

හැබෑව මිත්‍යාවෙන් ආවරණය කරන්නට පුලුවන්කමක් නැත. ඉල්ලුම හා සැපයුම සියල්ල තීරණය කරයි. දේශපාලනඥයෝ පටු වාසි තකා මෙම සත්‍ය වසන් කරති.

රුපියල අවප්‍රමාණයවීම විශාල විනාශයක් බවට ප්‍රචාරය කරයි. ලෝකයේ කිසිම රටක් විනිමය අගය අවප්‍රමාණය මත ලෝක සිතියමෙන් අහෝසි වී නැත. ඉතාම විශාල ණය කන්දක සිටි බ්‍රසීලය අද ඉතාම දියුණු ආර්ථිකයකය. තායිවානය ද එසේය. රැසියාව ගැන අමතක කරන්නේ ඇයි? ග්‍රීසිය ද විනිමය අගය පිරිහීම මත දුෂ්කර තැනකට පත් වූ රටකි.

මෙම රටවල් විදේශ වත්කම් පිරිහී ආර්ථිකය දරුණු අර්බුදයකට මුහුණ දුන්නේය. පසුව නිසි ප්‍රතිසංස්කරණ අනුව නිවැරදි මාවත තෝරා ගෙන තිබේ. නිසි අවස්ථාවේ දී නිසි වෙනස්කම් අවශ්‍යය. ඒවා දුෂ්කරය. සමාජයට තේරුම් කර දීම පහසු නැත.

එක කොටසකට වාසි සිදුවන විට තවත් කොටසකට අවාසි සිදුවෙයි. එය සමබර කිරීම සාර්ථක ආණ්ඩුවක ලක්ෂණයයි. ආර්ථිකය පාලනය කරන පුද්ගලයාගේ ප්‍රතිරෑපය වැදගත් නැත. ඔහුගේ තරම හෝ තරාතිරම අනවශ්‍ය කාරණයකි. මහින්දගේ හැඩ අනුව ආයෝජකයෝ පැමිණ ඔවුහු රැගෙන එන විනිමය හෙයින් රැපියලේ අගය අවප්‍රමාණයවීම නතරවන්නේ නැත. බටහිරට හිතැති රනිල් ගේ පාලනයට කැමැත්තෙන් ආයෝජකයෝ රටට එන්නේ ද නැත. ආධාර දෙන්නේ ද නැති බව සහතිකය. ස්ථිර ප්‍රතිපත්ති වලින් පමණක් රටට අප්‍රමාණ වාසි අත්පත් වෙයි.

මෑත කාලීනව ශ්‍රී ලංකාව උග්‍ර විනිමය හිඟයකට මුහුණ පා ඇති බව නොරහසකි. එයට හේතුව රට තුළ ඇති ඉල්ලුමට ප්‍රමාණවත් තරමට විදේශ විනිමය නොතිබීම බව දැක්විය යුතුය.

ශ්‍රී ලංකාවේ ආනයන වියදම ඇමරිකානු ඩොලර් බිලියන 21 ක් වන විට අපනයන ආදායම ඇමරිකානු ඩොලර් බිලියන 11 කි. මෙම පරතරය පියැවීම හැර විකල්පයක් නැත. එයට කළ යුතු අපනයනය නැංවීමය. මොනවා හෝ නිපදවා පිටරටට විකුණන්නට පියවර ගත යුතුය. නැත්නම් සංචාරක ව්‍යාපාරය නැංවීම අවශ්‍යය. සෘජු හෝ වක්‍ර විදේශ ආයෝජන ගෙන්වා ගැනීම ද එක පියවරකි. ඒ සියල්ල අසාර්ථක අවස්ථාවක වාසිදායක කොන්දේසි යටතේ විදේශ ණය ගෙන ඉතා ඉක්මනින් විනිමය ඉපැයීමට හැකි පසුබිම සකස් කළ යුතුය.

චින්තනී එස්. සියඹලාගොඩ