චන්දි Tuesday, 23 July 2013 07:57 PM

හුග දවසකින් චන්දා ඇවිත්. අහා !!ප්‍රීතියි ප්‍රීතියි !!!දකුණට ආ වඩාගෙනම ඇවිත්. ගණන් ගන්න එපා කොල්ලෝ ,ඕවා ඔහොම තමයි ,හිතට දුකයි තමයි. නමුත් ඕවා ඔහොම තමයි (නි)

රුක්මල් Friday, 26 July 2013 12:47 AM

දෙයියෝ සාක්කි සමග රන්දී ගේ පම්පෝරිය.(නදී)

ප්‍රියා Thursday, 25 July 2013 10:53 PM

අනේ මට නම් කිසි වරදක් පෙනෙන්න නැහැ. කැම්පස් ගිය කොල්ලෙක්. (නි)

දිසා Thursday, 25 July 2013 02:22 PM

මෝඩකමට බෙහෙත් නැහැනේ පුතා (නි)

ප්‍රසන්න Thursday, 25 July 2013 01:32 PM

වැඩ බැරි වුනත් ගම ගාල්ලේ කියනවනේ. කැම්පස් ගියත් ඔලුව නැහැ වගේ. දැන් ඉතින් ඔය කැම්පස් වල ඉන්න ගොඩක් අයගේ වැඩ බැලුවහම ඔලුවක් තියෙනවද කියලා හිතෙනවා. හෙල්මට් නැතුව යන්නේ ඔලුවක් නැති නිසානේ පරිස්සන් කරගන්න. (නි)

හේරත් Thursday, 25 July 2013 05:55 AM

ඇත්තම කියලා රාළහාමිගෙන් ඇහුවා නම් අයියේ අයියත් තරුණ කාලේ අක්ක බලන්න යන කොටත් මේ වගේ ගැටකාර වැඩ කරලා ඇති නේ. අදට මට සේප් පාරක් දෙන්නකෝ කියන්න තිබුන නේ.(නදී)

අප්පු Wednesday, 24 July 2013 07:11 PM

අද ජංගම දුරකතනයක් නැති කෙනෙක් හොයාගන්ට පුලුවන්ද ?(අ)

කුමාර Wednesday, 24 July 2013 06:33 PM

මට හිතෙන්නේ නුවන් ප්‍රේමලාල් ටත් මේ කොල්ල ලයින් දාපු කෙල්ල ගැන අදහසක් තියෙනවා වගෙයි .ඉරිසියාවට මේ ප්‍රවෘත්තිය දාන්න ඇත්තේ .(අ)

උපුල් Wednesday, 24 July 2013 02:57 PM

මටත් ඔහොම වැඩ වෙලා තිබෙනවා (නි)

වරුණ Wednesday, 24 July 2013 01:58 PM

එතකොට රට විනාස කරන්නේ නිරිත දිග අය වෙන්ට ඇති.(නදී)

ඊඩ්න් Wednesday, 24 July 2013 01:19 PM

දකුණේ මිනිස්සු තමයි රට බේරා ගත්තේ. (නි)

චන්දි Wednesday, 24 July 2013 10:08 AM

ගාල්ලේ ,කොල්ලනේ ,කෙල්ලනේ මෙන්න ඡන්ද කියනවා අපිට වැඩ බහැ කියා. කෝ මේ අපේ හේරත් මල්ලියා. අපි ඡන්දට බර වැඩක් දෙමුද ගාල්ලේ කොටුව වටේ දන ගාන්න කියලා.(නදී)

චන්දා Wednesday, 24 July 2013 09:21 AM

නියම කතාව "වැඩ බැරි උනත් ගම ගාල්ලේ" ටිකක් වෙනස් කරලා කියන්න හිතුනේ කැම්පස් කොල්ලෙක් වෙලත් ස්ථානෝචිත ප්‍රඥාව නැති නිසයි. (නදී)

චමින්ද Wednesday, 24 July 2013 09:17 AM

මිනිහෙක්ට දැනුම දුන්නට ප්‍රඤව දෙන්න බෑ කියන්නේ ඕකයි.(නදී)

ගාමිණී-සිරි Tuesday, 23 July 2013 10:16 PM

කැම්පස් කොල්ලෙක් වෙලත් ස්ථානෝචිත ප්‍රඥාව නැහැ. (නි)

අසේල Tuesday, 23 July 2013 08:01 PM

අපිත් ඔය කාලේ අතේ සතේ නැතුව කුලි කාර් අරං කෙල්ලෝ බලන්න ගිහින් තියෙනවා, ගෙදරට මාටියා ගහලා. ඕව සාමාන්‍ය දේවල්. (අ)

චතූ Tuesday, 23 July 2013 09:34 AM

‍මේකත් දෙයියෝ සාක්කිද?(නදී)

විපුල Tuesday, 23 July 2013 04:28 PM

කොල්ලෙක් උනාම ඕවගේ දේවල් වෙන්න ඕන, අනික කොල්ලෝ හීනෙන් ඇවිදින, මිනිස්සුන්ට සමහර දේවල් අමතක වෙලා රටේම ජනාදරය පත්වෙන ආස්චර්ය්මත්, මේක අහිංසක කොලුකමක්, (දී)

චන්දා Tuesday, 23 July 2013 03:51 PM

වැඩ බැරිනම් ගම ගාල්ලේ. (දී)

බමුණු Tuesday, 23 July 2013 03:12 PM

ගාල්ලේ අයියල කලොත් ඔයවගේ වැඩක් තමයි.(නදී)

දම්මික පෙරේරා Tuesday, 23 July 2013 02:17 PM

අනේ පව් අහිංසක මනමාල කොල්ලට වුන අකරතැබ්බය. පගාවක්වත් දීලා මාරු වෙන්න පොකට් එකේ සල්ලි නැතුව ඇති. දුප්පත්කමත් වලිගය නැති ගොනා වැනි කිව්වලු (නි)

රන්දි Tuesday, 23 July 2013 01:31 PM

සරත් මල්ලි, එතකොට අලුතෙන් මෝටර් බයිසිකලයක් ගත්තද ? පරණ කැඩිච්චි බයිසිකලේ ? ආ දවසක් අර කොහිල වලේ දමලා දිව්වේ හරි හරි. ආරංචි උනා සීන් එක.(නදී)

රන්දි Tuesday, 23 July 2013 01:22 PM

අපේ අයත් අනුරාධ පුරේ පැත්තේ ඉදන් ඔය වගේ ජැන්ඩි වැඩ පෙන්වනවා. ලස්සන කෙල්ලෝ එතකොට එයා දිහා බලයි කියල හිතාගෙන, අපිනම් පැත්තවත් බලන් නැහැ.(නදී)

තුෂා Tuesday, 23 July 2013 01:17 PM

ගණන් ගන්න එපා මල්ලි.ඔයිට වැඩිය කටු කාපු මිනිස්සු අද ලස්සනට ජීවත් වෙනවා (නි)

රන්දි Tuesday, 23 July 2013 01:15 PM

අපේ රටේ මිනිස්සුන්ගේ බාහිර ඔපයත් කැපී පෙනීමේ දැඩි මානසිකත්වයත් නිසා, එදාට වඩා අපරාධ වැඩියි. දුප්පත්කමත් තමන් වෙලා ගන්නවට වැඩියෙන් තරුණ පරපුර අපරාද කරනවා. තමන්ට අවශ්‍යදේ කොහොම හරි හොයා ගැනීමේ පරමාර්ථයෙන්. අපේ කාලේ අපිට උවමනාදේ අපි යහළුවන් අතරේ හුවමාරු කර ගැනීමෙන් අපේ අවශ්‍ය දේවල් එදා සම්පුර්ණ වුනා, ඒත් අද සමාජය එහෙම නැහැ. ඒ අයට ඒක මදිකමක් විදියට දකින්නේ. මම පාසල් යනකාලේ මට අවශ්‍යදේ එමටයි ඒත් අම්මට කරදර කරදර කලේ නැහැ. මම දන්නවා අම්මට කරදර කරලා මගේ උවමනාවන් සම්පුර්ර්ණ කරලා ඊට වඩා ගෙදර දොර අවශ්‍ය දේවල් අපිට තිබුනා. ඇදුම් දෙක තුනයි පන්තිවලට අදින්න තිබුනේ. එකම සුදු ගවුමයි පාසල් ඇන්දේ , ඉස්කෝලේ ඇරිලා මම ඉස්සරවෙන්න දුවන් එනවා කෙල්ලෝ කොල්ලෝ වැට පැනලා වැව බොර කරන්න පෙර සුදුගවුම හෝද ගන්න. හද එළියේ පාඩම් කලා, පිළුණු වෙච්ච හීල් බත් කලා පාසල් ගියා. අපිට කිසිම වරදක් උනේ නැහැ දෙවියන්ගේ පිහිටයි. හොදට ඉගනගත්තා, ගුරුගෝල භක්තිය දේව භක්තිය වගේ අපේ හදවත්වල තිබුනා. ඒත් අපි ආව මාවතේ කනගාටුවෙනවානම් ඒ දෙමාපියන් සමග එකට බත්වෙලක් කෑමට ඔවුන් ජීවතුන් අතර නොමතිවීමයි. අපි ඒ විදි දුප්පත් ජීවිතේ අද සිහිකරද්දී පුදුමම සතුටක් දැනෙන්නේ. අපි ජීවිතේ ඉගන ගත්තා කියල සතුටුයි. අද අපි තවෙකෙකුට උදව් කරලා සතුටුවෙනවා. ඒ දුප්පත් ජීවිතේ මතක් වෙද්දී හරිම සුවදක් දැනෙනවා අද. ඒත් අද කාලේ පරපුරට වර්තමානේ ඔවුන් කරන විදින දේ? යම් දවසක සිහිකලාම ඔවුන්ට හිර ගෙදරක අමිහිරි හපුටු ගදක් මතකෙට නැගෙයි... පසුතැවීමක් සමග.(නදී)

ඉන්දු Tuesday, 23 July 2013 12:35 PM

මට මැවිලා පෙනුනේ සාමාන්‍ය කොලු උණක් තියෙන තරුණයෙක්ව. එතකොට දුකක් ඇතිවුණා (නි)

දයා අළහකෝන් Tuesday, 23 July 2013 11:55 AM

මල්ලි, බයවෙන්න එපා. ‍ඔයා හොද උත්සාහවන්තයෙක් (නි)

උපාලි Tuesday, 23 July 2013 11:18 AM

මේ දරුවා ඉතාම අහිංසක පෙම්වතෙක්. මෝරපු 'අංකූරෙක්' නෙමෙයි. ඇත්තම කියනවා නම් මට ලොකු දුකක් ඇතිවුනේ මේ කතාවෙන්. මමත් ළඟ හිටියා නම් සරත් වගේ හිස අතගාලා ඔය වගේම වචනයකින් එයාගේ හිත සනසනවා. (නි)

සරත් Tuesday, 23 July 2013 10:22 AM

මටත් ඒකාලේ ඔය උණම තිබුණා. ඒත් පස්සේ හොදටම හොද උනා. ගණන් ගන්න එපා මල්ලී. පස්සේ කාලෙක කියන්න ඉතුරු වෙන්නෙත් ඔය සුන්දර මතකයන් විතරයි.(නදී)

රණවන Tuesday, 23 July 2013 10:02 AM

බෙන්තර ගඟෙන් එහා පැත්තේ මල්ලිලා කොහොමත් නාගන්නවා! (නි)

අවිශ්ක Tuesday, 23 July 2013 09:42 AM

මොනවද මේ විහිළු?(නදී)